مدح و ولادت حضرت علی امیرالمؤمنین علیه‌السلام
امشب دوباره این دلم پُر از صفا گردیده است در شادمانی و شعف ارض و سما گردیده است هر شیعه‌ای از بند غم دیگر رها گردیده است بیت خدا لبریز از نور خدا گردیده است در هر کجا گر بنگری تابیده انوار جلی روشن شده کل جهان از مقدم مولا علی تا فاطمه بنت اسد با خـالقـش دمساز شد از مقدم این مه جبین عالم سراپا ناز شد ای اهل عالم ناگهان با اذن حق اعجاز شد از لطف خاص کبریا دیوار کعبه باز شد بنت اسد مام علی با غیر حق بیگانه شد با عزّ و جاه و مکرمت آن دم درون خانه شد پر کرده عطر و بوی او امشب همه گلخانه را چشم پیـمبر منتـظر بـیـند رخ جانـانه را بعد از سه روز از لطف حق دیدند صاحبخانه را بگرفته در آغوش خود مادر دُر یکدانه را با دیدن روی نبی لبخـند زد بر روی او ممزوج شد عطر و بویش با عطر او با بوی او آمد ز لطف خاص حق نور سماوات و زمین از بهر تبریک آمده از آسمان روح الامین بگرفته جا این گل به روی دست ختم المرسلین قرآن تلاوت می‌کـند مولا امیرالمـؤمنین این نو رسیده سر زده از دامن بنت اسد اینک گـواهی می‌دهـد بر کـبریـایی احد جبریل وحی از آسمان اینک خبر آورده است امشب سپهر دین حق، ماهی دگر آورده است نخل ولایت از کرم یاران ثمر آورده است بنت اسد در دامنش قرص قمر آورده است از سوی هستی آفرین بر ما عنایت آمده ای عاشقان ای عاشقـان شاه ولایت آمده بوی جنان امشب جهان از مقدم حیدر گرفت ماه رجب ای شیعیان از روی او زیور گرفت عالم ضیای دیگری از آن مه انور گرفت هستی ز یمن مقدم او جلوه‌ای دیگر گرفت این گلبن عترت علی نور جمال سرمد است جانانۀ جان آفرین او جانشین احمد است نـور خدای داور و عـشق پیـمبر یا علی نازد در این عالم به تو زهرای اطهر یا علی تو دستگیر شیعه‌ای فردای محشر یا علی دستم بگیر از مرحمت ساقی کوثر یا علی این نکته را گویم ز جان از جملۀ خوبان سری ای اهل عالم تا ابد من حیدری‌ام حیدری شکر خدای مهربان عمری گدای حیدرم از کودکی خـویشـتن من آشـنای حـیدرم دیـنم بود حُـبّ عـلی غرق ولای حـیدرم تا زنده‌ام شرمندۀ لطف و عطای حیدرم با بـردن نـام عـلی قـلبـم همیـشه منجـلی ذکر زبـان من بود تا لحـظـۀ آخـر عـلی تو نـور ذات خالـق حیّ مجـیدی یا علی شافع به روز محشر و برما نویدی یا علی بر تارک ارض و سما نور امیدی یا علی بر شام تار عاشقان صبح سپیدی یا علی ای منشاء جود و سخا لطف و کرم سر تا به پا بنما نگاهی از کرم ای جان خـتم الانبـیا امشب ز لطف خاص حق غرق تمنای توأم محـو گـل روی تو و طور تجـلای توأم در شام میلادت عـلی مست تـولای توأم تا زنده‌ام مولای من خاک کف پای توأم با لطف حق از کودکی هستم غلامت یا علی شرمنده از لطف تو و مشی و مرامت یا علی عمری گرفتار توأم گر روسیاهم یا علی در طول عمرم بوده‌ای تو تکیه گاهم یا علی ممنونم از لطف شما دادی پناهم یا علی امشب به حق فاطمه بنما نگـاهم یا علی ای دردمنـدان را دوا درد مـرا بنـما دوا عیدی من را کن عطا نجف مدینه کربلا من نوکـر درگـاه آل مصطـفـایم یا عـلی آقا مـدال نوکـری کردی عـطایم یا علی از کـودکی خـویش با تو آشـنـایم یا علی شکر خدا همسایۀ مولا(رضایم) یا علی من عبد درگاه توأم ای صاحب جود و کرم با نقد جان خویشتن مهر و ولایت می‌خرم |